مدیر دبیرستانمون -آقای شفیعی- با اینکه کار خاصی نمی‌کرد، اما قدرت عجیب در کنترل نظم مدرسه داشت. هر وقت لازم بود که ملت برای مراسمی به صف بشوند، تنها کافی بود که در جایی که دید کافی دارد بایستد. بدون اینکه کاری بکند و یا چیزی بگوید، همه به خط می‌شدند و ساکت می‌ایستادند. یک علت این قدرت این بود که تمام نهصد دانش‌آموز مدرسه‌اش رو به اسم می‌شناخت. این ترم من هم اینکار رو کردم. تجربهء جالبی بود. واقعاً فرق است بین اینکه فریاد بزنی ساکت، یا اینکه کمی اخم کنی و به اسم کوچیک مثلا صدا بزنی «زینب» یا اینکه با قیافه‌ای کاملا جدی و صدایی بی احساس نام خانوادگی رو خطاب کنی و مثلا بگی «خانم روشنی».
۵ نظر:
یاد گرفتن اسم دانش آموزان یکی از اصولی بود که توی کارگاه های آموزشی ِ محل کار این دو نفر بسیار روش تاکید می کردند. باورم نمی شه توی دانشگاه استادی وجود داشته باشه که بخواد به مسایل آموزشی اهمیت بده! یعنی واقعاً تو برات مهمه که دانشجوهات بفهمند چی داری می گی؟! یعنی واقعاً حاضری برای بهتر شدن کلاس هات یه کم یه خورده تلاش کنی؟!!! راستی دانشجوهات واقعاً سر کلاس اونقدر شلوغ می کنن که تو مجبور می شی فریاد بزنی ساکت؟!!! کلاس هات باید خیلی دیدنی باشند!
منم دقیقاً تجربه مشابه همین را در کلاسهای دانشگاه اونهم با دانشجویان ترم اول که منبع انرژی و شیطنتند٬ داشتم! کافی بود بگم آقای ... انوقت آنقدر مودب و دوستداشتنی می شد که باعث می شد هیچوقت اون اسم را فراموش نکنم ( هنوز هم اسم خیلیاشون یادمه!!!)! یکبار یکیشون پرسید: شما شبا اسمهای ما رو حفظ می کنید؟!
سلام:)
بابام همیشه نقل از کندی می گه اگر می خواین موفق باشین اسم یاد بگیرین:)
راستی به نظر من اسم کوچک یاد گرفتن هم تاثیرش خیلی خیلی بیشتره.
موفق باشی:)
هی پینوکیو روشت اصلا کلیت نداره!!
اگه آقا باشی این روش برای خانمهای کلاس کاربرد داره اقایون برای حرفت تره هم خورد نمی کنن!
اگه خانم باشی برای اقایون کلاس کاربرد داره و خانمها برات تره خورد نمی کنن!
تازه مسائل جنبی دیگه هم تاثیر داره
که حال ندارم بنویسمشون
راستی برای اثبات گفته ام(البته به بیان کاملا غیر دقیق چون نمونه گیریم دقیق نیست ولی از ضرب المثل مشت نمونه خروار است استفاده کردم)
تو با این روشت زینبو ساکت می کنی!
فاطمه اقای...
ارسال یک نظر