رفته بودم به ساختمان جدید وزارت علوم. آسانسور سالم بود و کار میکرد. اما بنابر عادت همیشگی، پلهها را با پای پیاده طی کردم. خصوصاً که مقصدم طبقه سوم بود. در میان راه معلولی را دیدم که با عصای زیر بغل به سختی و مشقت فراوان داشت از پلهها پایین میامد. در شگفت بودم که چرا از آسانسور استفاده نکرده. تا اینکه فهمیدم که مغزی متفکر، برای صرفه جویی هر چه بیشتر در بیت المال، آسانسورها را زوج و فرد کرده است.
۱ نظر:
zaheran hame chi dare dare baham dige az dast mire, IQ , vejhe jahani, 25 sal ghate rabete ba amrica, solh, amniat melli, .... faghat ye chiz dare be dast miad , oonam ine ke energy e haste i ( haghe mosalame mast)!
ارسال یک نظر