صدام هم اعدام شد. ولی خیلی زود بود. باید زنده میماند و بابت دانهدانهء زندگیهایی که گرفته بود محاکمه میشد. صدام فقط صدام نبود. صدام یک شاهد بود. صدام یک مدرک بود. صدام یک تکه تاریخ بود. هرچند ننگبار، اما نباید به این راحتی پاک میشد تا اینکه خیلیها نفس راحتی بکشند.
و به قول کاساندرا، لذت خوندن کتاب خاطرات صدام خیلی بالاتر از لذت اعدامش است. ولی خوب کی حال داره توی این مملکت کتاب خاطرات بخونه، اونم مال صدامش رو.
به یک چهرهء مرکب از صدام حسین نگاهی بیاندازید.
۱ نظر:
موافقم!آره..آره
ارسال یک نظر