در سالن سمینار نشستهاید و سخنران حوصلهء شما رو سر برده. برای همین بیخیالش میشوید و شروع میکنید به وبلاگ خوندن. اما یادتون رفته که صدا رو کم کنید. همینکه مشغول خوندن هستید یک دفعه یکی از این آهنگهای بنیامین با صدای بلند در سالن میپیچد و عرق شرم پیشانی شما میچکد ...
۱ نظر:
چه جالب !
ارسال یک نظر