سه‌شنبه، تیر ۱۹، ۱۳۸۶

عصبانیم

آخه این جه وضعش است. هی غرغر می‌کنند که چرا نمره‌ها را نمی‌دهی. خط و نشون می‌کشند که اگر دیر شود فلان می‌شود و بهمان می‌کنیم.
اما از اون طرف، وقتی که نوبت به کار خودشون - سیستم دانشگاه - میرسد، تا دلشان می‌خواهد تنبلی می‌کنند. ترم تمام شد. هنوز پروندهء این جانب در مراحل اولیه خودش به سر می‌برد. خدا می‌داند که به ما اولین حقوق را خواهند داد.
یادم باشه که دنبال یک پسداکی چیزی اینطرفها بگردم ...

۱ نظر:

ناشناس گفت...

فكر خوبيه! اگر بدانند كه تو جاي ديگه هم مي تونستي استخدام بشي بيشتر تحويلت مي گيرند در جاهاي پيشرفته دنيا مثل آمريكا انگليس و كانادا هم روش استاندارد گرفتن گرنت و تسهيلات همينه. نمي دونم چرا ايراني ها كه اين همه به قدرت چانه زدنشان مباهات مي كنند با اين گونه تكنيك هاي مدني و مدرن چانه زني وگرفتن حق بيگانه اند