فیلسوفان آتنی و جنگجویان اسپارتی

در آتن نسبت جمعیت زنان به مردان کم بود. به این علت که خانواده‌ها علاقه‌ای به پرورش فرزند دختر نداشتند. حتی خانواده‌های ثروتمند حداکثر یک فرزند دختر پرورش می‌دادند. با توجه به این موضوع، عجیب نیست که مردان آتنی نسبت به هم تمایل داشتند. از سر ناچاری بوده. سقراط بیچاره هم در این بلاد بی‌زن خیلی شاهکار کرده بود که توانسته بود زنی پیدا کند که از او فیلسوف بسازد.
در آتن زنها از حقوق درست و حسابی برخوردار نبودند. اموال مردان بودند، پدر یا شوهر فرقی نمی‌کرد. حق کار و تحصیل نداشتند. لباسهای خیلی پوشیده بر تن می‌کردنند که چیزی در حدود چادر روبند بود.

اما در اسپارت این موضوع از هر لحاظ برعکس بود. زنان نسبت بیشتری از جمعیت را داشتند. زیرا که در آنجا زندگی برای مردان سخت بود و در جنگ و تمرینات نظامی کشته می‌شدند.
زنان اسپارتی مجبور بودند که در غیاب شوهران جنگجویشان کار کنند و عهده‌دار همهء امور باشند. برای همین اجازهء کار داشتند. می‌توانستند تحصیل کنند، شخصیتی مستقل از مردشان داشته باشند و آنگونه که دوست داشتند لباس بپوشند.