سه‌شنبه، بهمن ۱۰، ۱۳۸۵

منبرِ من

مسلم پسرِ عقیل، شمشیر به دست تنها به اندازهء یک پرده با پسر زیاد فاصله داشت. مسلم پسرِ عقیل، نمایند حقِ مطلق تنها یک پرده با پسرِ زیاد، نمایندهء باطلِ مطلق فاصله داشت. مسلم پسرِ عقیل می‌توانست با یک ضربهء شمشیر پسرِ زیاد را هلاک کند و به همهء این داستان پایانِ خوشی ببخشد. اما او مسلم پسرِ عقیل فرستادهء حسین پسرِ علی بود. او نمایندهء حق بود و حق راهِ باطل را برای پیروزی انتخاب نمی‌کند.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

در دفتر خاطرات پینوکیو پدربزرگ و فرشته مهربون هستن که مدافع حق هستند این چهره های پاک که سالهاست به کودکان دنیا درس پاکی میدن
اما از عقیل و زید و فلانی ها چه آموختیم جز خون و خون ریزی
کاش این وبلاگ وزین به پینوکیو وفا دار میموند